Do końca wierzyliśmy, że uda nam się spotkać na żywo. Po to, by posłuchać historii. By zanurzyć się we wspólnej rzece przeżyć. By – choć na chwilę – zażyć bezpośredniej wspólnoty opowiadania i słuchania. Ale musimy uznać, ze smutkiem, że w tym roku nie jest to możliwe.
Przenosimy festiwal do Internetu, z nadzieją, że podążycie tam z nami. Czy opowiadanie historii ma szansę wybrzmieć w wersji online?