Tytuł tegorocznego Festiwalu nawiązuje do książki Jacka Dukaja „Po piśmie”, w której autor przedstawia wizję nadchodzącej epoki post piśmiennej, kiedy to „technologie bezpośredniego transferu wrażeń zmysłowych” pozwolą na przekazywanie ludzkich przeżyć bez pośrednictwa języka – żywego słowa i literatury. Czy w tym świecie będzie miejsce na sztukę opowiadania? A jeśli tak, to w jakiej formie?
Zakłócenie porządku świata, spowodowane epidemią koronawirusa, wymusiło poszukiwanie odpowiedzi na pytanie, czy sztuka opowiadania może zachować swoją moc odziaływania poza sytuacją żywego spotkania, które stało się nagle „zakazanym owocem”. W poszukiwaniu odpowiedzi zanurzyliśmy się w sieć zoomów i innych platform wirtualnej komunikacji, włączyliśmy mikrofony i kamery. Czy odkryliśmy tam nieznane wyspy i poszerzyliśmy horyzonty twórczych inspiracji?
Wracając do pytań prowokowanych przez Dukaja… Spoglądając na dzieje ludzkości z perspektywy dominującej metody transferu przeżyć, wyróżnia on trzy epoki: epokę oralną, epokę pisma i nastającą epokę w której sztuczna inteligencja, będzie w stanie tworzyć wirtualne światy, w których przeżywanie czasu, przestrzeni i wrażeń zmysłowych nie będzie się różnić od doświadczania prawdziwej(?) rzeczywistości. W którym miejscu na tej osi czasu można by umieścić sztukę opowiadania? W jakim stopniu jesteśmy „tradycyjni” a na ile „współcześni/nowocześni”?
Te pytania będą punktem wyjścia do dyskusji w czasie festiwalowego panelu
dyskusyjnego, w którym wezmą udział goście Festiwalu i zaproszeni artyści i naukowcy.
Panel „Po/piśmienni” 22 listopada, niedziela, godz. 15.00,
prowadzenie: Beata Frankowska i Jarek Kaczmarek.